Dikey Bahçe

Dikey çiftçilik demişken dikey bahçe diye adlandırılabilecek bir kavramla karşılaştım. Tabi ikisi karıştırılmasın, dikey çiftçilik daha önce anlattığım gibi gökdelen gibi içerisinde sadece gıda yetiştirilecek yüksek binalar yapılmasını içeriyor. Dikey bahçe ise bir peyzaj uygulaması. Binaların duvarlarına dikey şekilde uzanan bahçeler inşa etmekle oluyor. Madrid’de böyle bir bina duvarı ile karşılaştık ve çok ilginç bulduk. Fransa başta olmak üzere başka ülkelerde de yavaş yavaş uygulanıyormuş. Fikir gri, yeşilden uzak şehirlerde en olmayacak yerlerde yeşil alan yaratılması amacıyla çıkmış fakat Avrupa’da şehirlerin çoğunun zaten yeşil alan sahibi olduğu düşünülürse (tabi bu ülkelerin 20. yüzyıl boyunca grileşme ve endüstriyelleşmeden ağzının yandığını unutmamak gerek) bu tür uygulamaların asıl bizimki gibi yeşilden her geçen gün daha çok kopan ülkelerde denenmesi belki de daha yararlı olur! Sahip olduğumuz her yeşil alanı talan edilecek araziler olarak gördükçe sonunda böyle yapay alanlarda çare arayacağız ama iş işten geçmiş, gerçek bahçeler, doğal alanlar çoktan toz toprak olmuş olacak. Genlerimizde toprağa, çimene değmek var, çiçekten haz almak, kurda kuşa türkü yazmak var. Ama alışkanlıklar ve arzular genlerimizi çoktan yenmiş durumda ve hayatımız yola, betona gün geçtikçe daha çok adanıyor. Yeşili duvarda görmek değil, toprakta, yurdunda, yuvasında görmek, hissetmek hakkımız.